Ruzie op de Keet.
Het fijne van ruzie maken is dat je het weer goed kunt maken samen.
Ruzie op een zeilboot komt regelmatig voor. Nou ja, ruzie. Heftige gesprekken over wat fout ging en elkaar niet goed begrijpen.
Dit is anders...
Voor ons ligt "DE KEET". Ik zit buiten in de kuip en uit de keet hoor ik een flinke stemverheffing komen.
Het gaat steeds harder en na enige tijd is er een ware storm op de keet.
Wat kan die man brullen en schelden, niet normaal.
Hij wil naar Denemarken. Haar hoor ik niet zo goed, maar het is duidelijk dat hij zijn zin wil doordrijven.
Er wordt met van alles en nog wat gesmeten en de meest vreselijke verwensingen komen onder uit de boot.
Zij pakt haar spullen in en hij staat voor de kuipopening te brullen.
Na een uurtje klaart het op op de keet en zie ik haar beteuterd de Pilot lezen over Denemarken.
Ik hou nog steeds de uitspraak van de Engelsman in mijn hoofd, je kunt wel plannen, maar op het moment van vertrek speelt het weer de hoofdrol!
Deze avond hijst het stel zich in de zeilpakken en vertrekt, tenminste, ze doen een poging tot vertrekken.
Hij start de motor..... Niets! Neptunus straft meteen denk ik en ik moet lachen.
Het heeft een half uur gemopper en gepruts gekost maar dan start de motor en gooien ze los. Bestemming voor ons onbekend.
Na het eten maken we even een wandeling en spreken verschillende zeilers.
De meesten zijn niet aangekomen waar ze graag wilden aankomen.
We zijn dus niet de enige met dat probleem.
Ruzie op een zeilboot komt regelmatig voor. Nou ja, ruzie. Heftige gesprekken over wat fout ging en elkaar niet goed begrijpen.
Dit is anders...
Voor ons ligt "DE KEET". Ik zit buiten in de kuip en uit de keet hoor ik een flinke stemverheffing komen.
Het gaat steeds harder en na enige tijd is er een ware storm op de keet.
Wat kan die man brullen en schelden, niet normaal.
Hij wil naar Denemarken. Haar hoor ik niet zo goed, maar het is duidelijk dat hij zijn zin wil doordrijven.
Er wordt met van alles en nog wat gesmeten en de meest vreselijke verwensingen komen onder uit de boot.
Zij pakt haar spullen in en hij staat voor de kuipopening te brullen.
Na een uurtje klaart het op op de keet en zie ik haar beteuterd de Pilot lezen over Denemarken.
Ik hou nog steeds de uitspraak van de Engelsman in mijn hoofd, je kunt wel plannen, maar op het moment van vertrek speelt het weer de hoofdrol!
Deze avond hijst het stel zich in de zeilpakken en vertrekt, tenminste, ze doen een poging tot vertrekken.
Hij start de motor..... Niets! Neptunus straft meteen denk ik en ik moet lachen.
Het heeft een half uur gemopper en gepruts gekost maar dan start de motor en gooien ze los. Bestemming voor ons onbekend.
Na het eten maken we even een wandeling en spreken verschillende zeilers.
De meesten zijn niet aangekomen waar ze graag wilden aankomen.
We zijn dus niet de enige met dat probleem.