Met veel getreuzel naar Terschelling.
Het is gunstig tij en vroeg in de ochtend. Wat een drukte in de haven.
Droog weer, matig zonnetje en lekkere wind. Veel boten vertrekken, dus de aanliggers en achterliggers willen los.
Een ware puzzel weer onder leiding van de havenmeester.
Wij gaan ook, maar Ad heeft moeite met wakker worden. Te lang op internet gezeten vannacht.
De lijn van de bijboot moet opnieuw vastgemaakt, er moet nog koffie gedronken worden en verzin nog maar meer..
Eindelijk varen we uit en krijgen al snel het tij tegen.
De wind staat goed dus zeilen we lekker maar niet hard.
Het is niet druk op het Wad, er zeilen een paar grote platbodems met vol tuig. Altijd mooi om die te zien varen.
Eindelijk weer eens een mooie tocht en prima weer. Daar keken we naar uit.
Als we in Terschelling komen en vast liggen zet ik de radio aan. Het is half vijf en uit de radio klinkt Proud Mary van CCR.
Ik draai het volume open. Even lekker mee galmen...
We liggen aan het einde van de steiger, heerlijk uitzicht, en zon in de kuip.
Dat wordt genieten. Maar niet voor lang.
Ad kijkt op Windfinder en ziet dat er overmorgen 35 knp wind voorspeld wordt.
Ik zucht en haal mijn schouders op. We laten het gebeuren.
Ik sta op en kijk met mijn slaperige hoofd naar buiten. Zon en een prachtig uitzicht over het Wad. Het is hoog water, dus we kijken zo over de strekdam het Wad op.
Snel de boodschappen gedaan en daarna heerlijk van de zon genieten in de kuip met een boek.
Er is niet veel beweging in de haven, daar doen we graag aan mee vandaag.
Mijn kies, die al dagen zeurt, begint nu echt op te spelen.
Pillen helpen niet meer.
De tandarts is niet van plan mij van mijn kiespijn af te helpen. Ik moet maar naar Harlingen!
Wat een boer.
We krijgen controle van de politie op het legaal gebruiken van de marifoon. Alles klopt, dus zijn ze snel weer weg.
De storm komt over, heftig! We liggen super schuin tegen de steiger, en het regent zwaar.
Intussen zijn we twee weken verder, en ook de korte oversteek zit er niet meer in. We nemen de gok niet.
Van zeilen komt niet veel, in een lang weekend zeilen we bij goed weer meer.
Ad zijn vader belt en wenst ons sterkte met onze vakantie, het moet niet gekker worden!
De volgende dag doet de wind nog een poging om ons schuin te leggen, maar de kracht is er uit. Soms een vlaag waarbij het wel lukt, maar de laatste stuiptrekkingen zijn zichtbaar. Het weer klaart iets op.
We gaan fietsen. We hebben beweging nodig! Het wordt een prachtige dag!
Droog weer, matig zonnetje en lekkere wind. Veel boten vertrekken, dus de aanliggers en achterliggers willen los.
Een ware puzzel weer onder leiding van de havenmeester.
Wij gaan ook, maar Ad heeft moeite met wakker worden. Te lang op internet gezeten vannacht.
De lijn van de bijboot moet opnieuw vastgemaakt, er moet nog koffie gedronken worden en verzin nog maar meer..
Eindelijk varen we uit en krijgen al snel het tij tegen.
De wind staat goed dus zeilen we lekker maar niet hard.
Het is niet druk op het Wad, er zeilen een paar grote platbodems met vol tuig. Altijd mooi om die te zien varen.
Eindelijk weer eens een mooie tocht en prima weer. Daar keken we naar uit.
Als we in Terschelling komen en vast liggen zet ik de radio aan. Het is half vijf en uit de radio klinkt Proud Mary van CCR.
Ik draai het volume open. Even lekker mee galmen...
We liggen aan het einde van de steiger, heerlijk uitzicht, en zon in de kuip.
Dat wordt genieten. Maar niet voor lang.
Ad kijkt op Windfinder en ziet dat er overmorgen 35 knp wind voorspeld wordt.
Ik zucht en haal mijn schouders op. We laten het gebeuren.
Ik sta op en kijk met mijn slaperige hoofd naar buiten. Zon en een prachtig uitzicht over het Wad. Het is hoog water, dus we kijken zo over de strekdam het Wad op.
Snel de boodschappen gedaan en daarna heerlijk van de zon genieten in de kuip met een boek.
Er is niet veel beweging in de haven, daar doen we graag aan mee vandaag.
Mijn kies, die al dagen zeurt, begint nu echt op te spelen.
Pillen helpen niet meer.
De tandarts is niet van plan mij van mijn kiespijn af te helpen. Ik moet maar naar Harlingen!
Wat een boer.
We krijgen controle van de politie op het legaal gebruiken van de marifoon. Alles klopt, dus zijn ze snel weer weg.
De storm komt over, heftig! We liggen super schuin tegen de steiger, en het regent zwaar.
Intussen zijn we twee weken verder, en ook de korte oversteek zit er niet meer in. We nemen de gok niet.
Van zeilen komt niet veel, in een lang weekend zeilen we bij goed weer meer.
Ad zijn vader belt en wenst ons sterkte met onze vakantie, het moet niet gekker worden!
De volgende dag doet de wind nog een poging om ons schuin te leggen, maar de kracht is er uit. Soms een vlaag waarbij het wel lukt, maar de laatste stuiptrekkingen zijn zichtbaar. Het weer klaart iets op.
We gaan fietsen. We hebben beweging nodig! Het wordt een prachtige dag!