Mooi weer!
We gooien los en gaan door de sluis het Noordzeekanaal op.
Op de Genua glijden we rustig richting Amsterdam.
Zon, korte broek en zonnebrandcrème.
In de vaarwijzer van het IJsselmeer hebben we gelezen over een mooi verscholen kom, waar je prachtig kunt ankeren.
Nu het mooi weer is willen we daar heen.
Verscholen tussen het riet ligt een prachtige kom. Er liggen een paar oude bootjes en op een er van woont iemand.
Verder is het stil en mooi. Geen zuchtje wind, volop zon.
We zoeken een geschikte plek en gooien de ankers uit.
Ik heb onderweg al gekookt, we moeste twee uur wachten voor de brug bij Schelling Woude, en zitten nu heerlijk aan de koffie.
De barometer is in juichstemming, alle ellende is snel vergeten hier!
Ad zit te vissen en ik probeer mijn witte huid wat kleur te bezorgen.
Ik krijg een eenden koppel in het vizier, en pak snel wat oud brood.
Dit is vakantie zoals het moet zijn!
Toch gek dat we aan twee ankers rustiger liggen dan aan de stormlijnen van afgelopen periode.
Al vroeg in de ochtend zit ik in de kuip met koffie en een ingevet lijf, in bikini, te genieten van de stilte en de omgeving.
Ik laat deze weken door mijn hoofd gaan, we hebben alle weertypen gehad, behalve sneeuw, dat maak je niet elke vakantie mee.
Om 11.00 uur halen we de ankers op en verlaten onze mooie ankerbaai...
We hijsen zeil, maar er staat 0 wind. zo dobberen we wat tot Marken.
Boven Volendam en Marken ontwikkeld zich een nare lucht. Het regent boven land, maar wij houden het droog maar de wind trekt aan.
In het mooie avondlicht varen we langs de kleine dijkdorpjes. Prachtig gezicht, een Anton Pieck plaatje.
Na de sluis bij Enkhuizen trekt de wind meer aan en stuiven we richting Medemblik.
Om 22.00 uur liggen we vast.
In het ochtendzonnetje koffie op de kade.
Koning Zwaan komt langzaam voorbij zwemmen en met een trotse blik inspecteert zij al het drijvend goed wat aan de kade ligt.
Het lijkt of ze af en toe een goedkeurend knikje geeft.
Natuurlijk is ze in de ochtend op zoek naar broodrestjes, maar dat is wat mij betreft optie 2. De eerste gedachte vind ik mooier.
En weer barst het los. Flinke wind en bakken regen, niet aan zien komen en ik word zeik nat!
Op het nieuws horen we dat de laatste dag van de Nijmeegse vierdaagse een drama dag is.
Op de Genua glijden we rustig richting Amsterdam.
Zon, korte broek en zonnebrandcrème.
In de vaarwijzer van het IJsselmeer hebben we gelezen over een mooi verscholen kom, waar je prachtig kunt ankeren.
Nu het mooi weer is willen we daar heen.
Verscholen tussen het riet ligt een prachtige kom. Er liggen een paar oude bootjes en op een er van woont iemand.
Verder is het stil en mooi. Geen zuchtje wind, volop zon.
We zoeken een geschikte plek en gooien de ankers uit.
Ik heb onderweg al gekookt, we moeste twee uur wachten voor de brug bij Schelling Woude, en zitten nu heerlijk aan de koffie.
De barometer is in juichstemming, alle ellende is snel vergeten hier!
Ad zit te vissen en ik probeer mijn witte huid wat kleur te bezorgen.
Ik krijg een eenden koppel in het vizier, en pak snel wat oud brood.
Dit is vakantie zoals het moet zijn!
Toch gek dat we aan twee ankers rustiger liggen dan aan de stormlijnen van afgelopen periode.
Al vroeg in de ochtend zit ik in de kuip met koffie en een ingevet lijf, in bikini, te genieten van de stilte en de omgeving.
Ik laat deze weken door mijn hoofd gaan, we hebben alle weertypen gehad, behalve sneeuw, dat maak je niet elke vakantie mee.
Om 11.00 uur halen we de ankers op en verlaten onze mooie ankerbaai...
We hijsen zeil, maar er staat 0 wind. zo dobberen we wat tot Marken.
Boven Volendam en Marken ontwikkeld zich een nare lucht. Het regent boven land, maar wij houden het droog maar de wind trekt aan.
In het mooie avondlicht varen we langs de kleine dijkdorpjes. Prachtig gezicht, een Anton Pieck plaatje.
Na de sluis bij Enkhuizen trekt de wind meer aan en stuiven we richting Medemblik.
Om 22.00 uur liggen we vast.
In het ochtendzonnetje koffie op de kade.
Koning Zwaan komt langzaam voorbij zwemmen en met een trotse blik inspecteert zij al het drijvend goed wat aan de kade ligt.
Het lijkt of ze af en toe een goedkeurend knikje geeft.
Natuurlijk is ze in de ochtend op zoek naar broodrestjes, maar dat is wat mij betreft optie 2. De eerste gedachte vind ik mooier.
En weer barst het los. Flinke wind en bakken regen, niet aan zien komen en ik word zeik nat!
Op het nieuws horen we dat de laatste dag van de Nijmeegse vierdaagse een drama dag is.